POKÓJ MODERNISTYCZNY Z BARWNYM AKCENTEM

Projekt jadalni zainspirowany został stylem nowoczesnym w neutralnych barwach takich jak biel, czerń, brązy, kremy z akcentem koloru pomarańczowego na żyrandolu, który dominuje

w całym wnętrzu. Materiały, które zostały użyte

to wełna, nubuk, drewno, metal oraz tworzywo

z włókna szklanego. Dekoracyjny stół wykonany    z zakrzywionych, stalowych prętów – projektu Warren’a Platner’a  1967 roku jednocześnie służy jako konstrukcja i ozdoba. Blat stołu wykonany została w drewnianym fornirze. To okrągły stół      i przestrzenny żyrandol narzucają wnętrzu charakter. Całość dopełniają jasne obrotowe krzesła z włókna szklanego oraz dodatki.  

MONOCHROMATYCZNA SYPIALNIA

Cała kompozycja pomieszczenia została złożona z barw monochromatycznych w ciepłej tonacji. Dominuje kolor bakłażanowy, burgund, ciepłe brązy i miedziany. Faktury są bardzo bogate       w swej różnorodności, złożone z powierzchni połyskujących, odbijających światło i matowych, tkanin gładkich i delikatnych, szorstkich                  i miękkich.

Na całej ścianie zaprojektowano układ grafik       z mojej pracowni, które wykonane zostały na podłożu metalizującym. Efekt odbijania światła oraz matowych plam i linii, kontrastuje ze sobą      i ubiera całą ścianę. 

 

W  EKLEKTYCZNYM STYLU

W pomieszczeniu tym zastosowano mocne akcenty kolorystyczne i różnorodność form i faktur. W jednym wnętrzu znalazły się współczesne fotele Mula w kolorze fuksji, czarny, marmurowy stół projektu Eero Saarinen’a w modernistycznym stylu, geometryczna żółta sofa z lat 80, eklektyczne biurko, minimalistyczny szezlong Le Corbusier’a nad, którym wisi mobil w kolorystyce Bauhausu Wszystko odbija się w krzywym zwierciadle Phantom. Tak duża rozpiętość stylistyczna             i kolorystyczna określa wnętrze w którym nie ma narzuconych z góry założeń, w którym wszystko jest możliwe. Ten zwariowany styl nie lubi nudy, jest pełen sprzeczności i tworzy we wnętrzu przemyślany chaos. Na pozór niepasujące          do siebie elementy są dokładnie zaplanowane.

 

ŁAZIENKA Z MOZAIKĄ

Dekoracja wnętrz utrzymana ciepłej palecie barw. Dużym akcentem wnętrza jest mozaika wykonana na postawie obrazu Gustava Klimta pt.: Pocałunek. Dekoracja wykonana w technika mozaiki, składa się z drobnych kamieni, najczęściej marmur, o różnej kolorystyce, fakturze i kształcie kamienia. Mozaika znana już w starożytności jest z powodzeniem stosowana we współczesnych aranżacjach i stanowi bardzo dekoracyjny element we wnętrzu.

W projekcie łazienki zastosowano również symetrycznie powieszone lustro względem  mozaiki, szafki z drewna egzotycznego i neutralne antracytowe tło kafli. W projekcie uwzględniono możliwość szybkiej zmiany i w miejscu mozaiki powieszono portret Henryka VIII. Łazienka stała się mniej dekoracyjna. 

 

REARANŻACJA – KUCHNIA  W RETRO STYLU

Wystrój wnętrza utrzymany w kolorystyce czarno  – białej w górnych częściach szafek, szarej, betonowej podłodze wykonanej z paneli oraz szafek dębowych, które po ponad 30 latach użytkowania nadal były w dobrej formie. Wszystkie elementy stolarki zostały odnowione.  W szafkach górnych zamontowano szklane fronty z wybranymi grafikami z mojej kolekcji, dodano nowe uchwyty i baterię, położono nowy granitowy blat.  W części kuchni wyodrębniono miejsce       z okrągłym stołem Big Bambo i przeźroczystymi krzesłami  Louis Ghost, całość wieńczy duża         i lekka lampa o konstrukcji ażurowej Toma Dixona. Ten niewielki zabieg rearanżacji kuchni dał „nowe życie” dobrym technicznie szafkom,    a efekt jest wyjątkowy.

 

 

POSTINDUSTRIALNY KLUB JAZZOWY

W budynku przy ul. Krętej w Bydgoszczy od roku 1872  mieściła się destylarnia, która produkowała likiery. Od roku 1992 w postindustrialnym budynku ma swoją siedzibę klub Eljazz.

Przemysłowy charakter wnętrza podkreślają ceglane sklepienia żaglaste  na planie kwadratu, wsparte żeliwnymi kolumnami. Budynek powstał w roku 1878 roku w którym do czasu II Wojny Światowej, działała destylarnia.

Klub, jest podzielony na dwie sale – w sali barowej obicie tapicerki sof jest w kolorze kobaltowym, co kontrastuje z ciepłą barwą sklepień. Ściany pokryte zostały zaprawą betonową i podkreślają charakter postindustrialny pomieszczenia. Powierzchnie te stały się idealnym tłem    do powieszenia zdjęć muzyków jazzowych wykonanych na szkle. Druga sala zakomponowana została w ciepłej monochromatycznej kolorystyce, gdzie ściany pokryto farbą w kolorze terakoty,   na której powieszono zdjęcia artystów wykonane na miedzianej powierzchni. Całość jest pełna harmonii, a zdjęcia migocą i odbijają delikatne światło.